We hollen met z’n allen weer ras naar het einde van het bewogen jaar 2015 toe, een jaar waarin er heel veel is gebeurd. Nu Sinterklaas weer terug is naar Spanje en wij inmiddels al weer gewend zijn aan de donkere dagen voor Kerst en de Kerstdagen dus weer voor onze deur staan, wordt het weer een vanzelfsprekendheid om meer aan onze medemens te denken. Maar is dat wel zo, doen we dat ook nog steeds of was het in het verleden zo dat wij m.n. in de Kersttijd aan barmhartigheid deden? Heden ten dage is het voor iedereen bijna een must om goed rondom zich heen te kijken en vooral om barmhartig te zijn. En dan niet alleen met de Kerstdagen.

De lang aanhoudende moeilijke tijden heeft veel mensen in problemen gebracht waardoor de zo gewone en gebruikelijke uitspraken c.q. wensen ‘Prettige en of fijne Kerstdagen’ voor velen niet meer opgaat, gewoon omdat het door alle sores niet meer kan. Het is droevig om te moeten constateren dat er momenteel zo veel mensen zijn aangewezen op de voedselbank en kledingbank. Ja, het houdt maar niet op, hoe bestaat het en dat in een land welke wereldwijd bekend staat als een ‘rijk’ land met een bevolking die altijd bereid is de nood bij anderen te verzachten. Beste mensen kijk eens goed om u heen!

Laten we met elkaar de warmte zoeken, elkaar steunen en ons vasthouden aan die oude gedachte ‘Vrede op aarde en in de mensen een welbehagen’ en vooral blijven geloven in de toekomst. Kijk a.u.b. om u heen of u iets kunt betekenen voor uw medemens die het moeilijk heeft, maar ook naar de oudere buurtgenoot die mogelijk eenzaam en alleen deze dagen moet doorkomen! Het gaat niet alleen om geld, maar wel om het samenzijn, de aandacht voor elkaar, het begrip en een troostend woord, dát kan al heel veel goed maken.

Samen de schouders eronder en vertrouwen hebben in die toekomst, dat verlicht al heel veel. Wij de fractie Burgerbelangen Enschede danken u voor het in ons gestelde vertrouwen en hopen dat wij het afgelopen jaar ons ondanks alles voldoende voor u hebben ingezet en wij uw belangen zo goed mogelijk en na tevredenheid hebben vertegenwoordigd. Wij kunnen u beloven dit het komend jaar 2016 wederom naar eer en geweten voor u te zullen doen.

Wij, de BBE wethouder, de raadsleden het bestuur en de overige leden van Burgerbelangen Enschede wensen u allen een heel fijn en zalig kerstfeest toe en wensen wij een ieder een heel goed en vooral gezond 2016 toe. U weet het en u kent het, ons BBE credo: ‘Gewoon Samen Doen’.

De fractie van Burgerbelangen Enschede vergadert in principe elke vrijdagmorgen in het stadhuis. Een keer per maand echter, vergaderen wij op lokatie. Dat houdt in dat wij een afspraak maken met een (vaak gemeentelijke) instantie of afdeling en met hen in gesprek gaan over wat er speelt en wat volgens hen de knelpunten zijn. Voor ons is dit de ideale manier om te kijken wat ons beleid allemaal teweeg brengt en waar het eventueel kan worden aangescherpt. Na een gesprek van ongeveer één à anderhalf uur met de desbetreffende instantie gaan wij vervolgens op deze lokatie verder met onze reguliere fractievergadering.

Zo waren wij en tweetal maanden geleden al eens bij de wijkteams van stadsdeel centrum, en onlangs hadden wij een afspraak met onderhoud Enschede (hoofdzakelijk stadsdeel Centrum). Uit dit gesprek bleek dat ook zij worstelen met de bezuinigingen, maar er erg goed mee om gaan. We zien dat er daadwerkelijk goed gekeken wordt naar de effecten van de genomen acties en dat er geleerd wordt. Een voorbeeldje: stel dat er in een bepaalde week gepland staat om de boombladeren op te ruimen in een bepaald gebied. Echter… de natuur houdt zich niet altijd aan de strakke schema’s en dus vallen ofwel de bladeren eerder of later dan de geplande datum en heeft ruimen op de geplande tijdstippen niet veel zin. Het jaar erop zullen er vervolgens aanpassingen worden gedaan aan de planning en wordt er nog beter gekeken naar de natuur! Sommige plekken hebben wat meer onderhoud nodig, andere weer wat minder. Ook dat is dus “maatwerk”.

Door allerlei slimmigheden en een dosis flexibiliteit vallen veel bezuinigingen redelijk op te vangen, althans dat is de conclusie. Wel gaven ze aan dat het wel een keertje stopt. Er staat nog de nodige bezuinigingen op stapel voor 2016; misschien moeten wij als raad daar maar eens kritisch naar kijken tijdens de zomernota!

Als laatste nog dit: wisten jullie dat er vier zogenaamde “Jij Maakt de Buurt”-karren beschikbaar zijn voor inwoners van Enschede! De karren zijn gevuld met allerlei gereedschappen waarmee inwoners van Enschede zelf het nodige onderhoud kunnen doen aan hun leefomgeving en deze kunnen op-plussen indien gewenst. In het kader van “Jij Maakt de Buurt”, kunnen deze karren gratis worden opgehaald bij onderhoud Enschede. Tijdens de discussies rondom onze motie “gratis wegbrengen groen afval naar gemeentelijk ABP”, hebben wij dit al eens geopperd. Het blijkt dus al te bestaan.

Economen, managers en de meeste politici bestoken ons de laatste jaren onophoudelijk met de mantra dat de kosten voor de AWBZ en dan met name de zorg voor ouderen te hoog zijn en in de toekomst onbetaalbaar. Wat ze er niet bij vertellen is dat sinds de invoering van het nieuwe belastingstelsel in 2001 maar liefst 70 miljard (!) van de AWBZ-premies niet zijn besteed aan zorguitgaven maar door de politiek voor andere doeleinden worden benut.

Na een reeks van Kamervragen bevestigde staatssecretaris Van Rijn onlangs dit gegeven. Er blijkt een positief verschil te zijn tussen AWBZ inkomsten en uitgaven en de heffingskorting. Dit verschil betekent dat voor het jaar 2013 6 miljard van de opgebrachte premies van 34 miljard niet aan AWBZ-zorg maar aan andere zaken werd uitgegeven. In de jaren 2001 tot en met 2013 is maar liefst 70 miljard van de AWBZ-premies afgeroomd voor andere doeleinden. Het is heel merkwaardig dat dit gegeven zo weinig aandacht heeft getrokken in de pers en de media.

In werkelijkheid bestaat er dus geen tekort bij de AWBZ als we kijken naar de premieopbrengsten. En dat in het besef dat de AWBZ-premie alleen over de eerste en tweede belastingschijf wordt geheven. De SP heeft het CPB gevraagd uit te rekenen wat er gebeurt als de AWBZ meer solidair over alle belastingschijven zou worden geheven en de opgebrachte premiegelden ook daadwerkelijk alleen aan zorg zouden worden uitgegeven.

Ruim driekwart van de huishoudens zou er dan op vooruit gaan, waarbij de laagste inkomens er gemiddeld ruim 2 procent op vooruit gaan en de allerhoogste inkomens (met meer dan 5 maal het wettelijk minimumloon) er gemiddeld ruim 3 procent op achteruit gaan.

Deze gegevens maken duidelijk dat de AWBZ wel betaalbaar is uitgaande van de huidige opbrengsten en dat de betaalbaarheid voor driekwart van de huishoudens verder verbetert als we de premieheffing meer solidair maken. Het is derhalve een politieke keuze of we dit geld willen besteden aan de langdurige zorg. Als hulpverlener is het goed je niet gek te laten maken door de mantra: de zorg is onbetaalbaar. Dat leidt tot onnodig cynisme. De miljardenbezuinigingen van dit kabinet zijn immers onnodig. Wat niet wegneemt dat er veel te besparen valt zonder te bezuinigen. Bijvoorbeeld door het afschaffen van de concurrentie tussen zorginstellingen, het afschaffen van de verantwoordingsbureaucratie en het kleinschaliger organiseren van de zorg.
Bron:Henk van Gerven, oud-huisarts.

Op de agenda stond het AZC Oost. Achtereenvolgens zijn behandeld het informatieprotocol, het proces en een voortgangsmemo. Met betrekking tot het protocol heb ik namens BBE scherp gesteld dat wij toch echt verwachten dat wij, zoals afgesproken éérst de concept bestuursovereenkomst krijgen te zien om daar dan vervolgens eerst in de Std.Commissie met elkaar over kunnen spreken. In de politiek heet dat een ronde van wensen en bedenkingen. Mocht daaruit blijken dat er een behoefte ontstaat om het onderwerp te agenderen in de gemeenteraad om daar vervolgens zienswijzen in te dienen en in stemming te brengen dan zou dat proces zo moeten verlopen.

En dus stelt de wethouder vervolgens in zijn beantwoording dat de overeenkomst al dan niet getekend, inderdaad zal worden voorgelegd aan de Std. Commissie zodat ook de Raad daar eventueel zienswijzen op kan indienen. Maar of het College die zienswijzen dan ter harte nemen is een tweede. “We hoeven dit niet te doen” is zijn antwoord. Nee? zegt BBE, maar welk signaal geef je daarmee dan af op een dossier waarin wij als gemeente moreel gezien al ver op achterstand staan? Eerst voorleggen, dan de zienswijzen behandelen en dan pas tekenen, dát is het meest gepast!
Daarna ging het om de voortgangsmemo. Ik heb daar o.a. vragen gesteld m.b.t. het veiligheidsplan, zijn er kosten te verwachten die voor rekening van de gemeente komen? In het raadsvoorstel is vastgelegd dat dit zich niet kan en mag voordoen. “Dat, is nog een aspect waar we niet over uit zijn” is het ambtelijke antwoord. Vervolgens heb ik het idee geopperd om op basis van gesprekken met wijk- en dorpsraad een onafhankelijk voorzitterschap te verbinden aan de bewonerscommissie en niet zoals nu aan de hand van het COA (Centraal Orgaan Asielzoekers) blijven lopen.

Met uitzondering van de PvdA, vond men dit allemaal onbegrijpelijk, sterker nog men vond het juist wel praktisch. Maar dat is toch raar, immers een bewonerscommissie moet toch juist onafhankelijk een standpunt in kunnen nemen en een advies kunnen afgeven?! Dat daarbij het COA dan als gast aan tafel zit is een vereiste, maar dan is de constructie bewonerscommissie dus wel een hele andere. Wij overwegen om samen met de PvdA hiervoor een zienswijze in de vorm van een motie in te dienen.

Dan de finale vraag of eigenlijk mededeling, het betrof de volgende vraag aan het COA:  “U zult er toch wel voor waken dat het percentage alleenstaande mannen rond de 30 % blijft?”. Antwoord: “Die uitspraken en garanties geven, dat doet het COA nooit”.  Terwijl BBE in een van de debatten toch héél expliciet gevraagd heeft naar de mogelijkheden van een splitsing van de 600 mensen. “Nee,” was destijds het antwoord van de wethouder. “Wanneer wij gaan splitsen, zo heeft het COA ons te kennen gegeven, dan gaan zij voornamelijk alleenstaande mannen huisvesten op de beide kleinere locaties, dat is niet wenselijk en dus moeten we kijken naar een locatie die groter is qua omvang en waar wij dan zo rond de 30% alleenstaande mannen opvangen. De overige vluchtelingen betreffen dan vooral gezinnen”.

Prima antwoord destijds, maar achteraf blijkt dat een splitsing wel degelijk tot de mogelijkheden had behoord, want als wij over de 30% gaan richting een percentage van 50%, dan had er dus net zo goed gesplitst kunnen worden. Vraag blijft nu hoe is hier destijds over onderhandeld en hoe hanteren we die grens van om en nabij de 30%? De BBE fractie en achterban is niet gerust op de ontwikkelingen rond dit dossier. Helaas, maar ik kan er op basis van afgelopen dinsdag nog niets anders van maken.