Komt er wel of geen Moskee? De Grondwet stelt dat een ieder de vrijheid heeft om zijn / haar geloof te belijden. Zo staat ook de fractie van Burgerbelangen Enschede hierin. Een gebedshuis voor de Turkse gemeenschap is geen probleem. Maar er is inmiddels zoveel gezegd en geschreven over dit gevoelige onderwerp dat wij telkens weer op hetzelfde lastige punt uitkomen. Zo langzaam aan gaat het richting besluitvorming. Onze fractie weegt daarbij de belangen van de twee belanghebbende partijen, de Turkse gemeenschap en de directe buurtbewoners. De ene partij heeft recht op een nieuw onderkomen en is daar eerlijkheidshalve ook aan toe. De andere partij heeft met de Moskee geen moeite maar wel met een AZAN, de oproep tot gebed in welke vorm dan ook.

Beide partijen willen wij bedienen en hoewel het oproepen tot gebed een grondrecht betreft zijn wij tegelijkertijd van mening dat het aan de omwonenden, die overwegend van autochtone komaf zijn, niet opgedrongen moet worden. De raad heeft in een raadsbesluit van 2013 gesteld dat het een voorwaarde is dat beide partijen tot gedragen afspraken komen. Dat is nog altijd niet het geval. BBE heeft in 2013 een amendement ingediend bij de besluitvorming van de “Intentieovereenkomst”. Dat amendement beoogt dat er een quickscan wordt gemaakt naar alternatieve locaties. Het is per direct gesneuveld met 4 stemmen voor en de overige tegen. Wij hebben het destijds ingediend met een vooruitziende blik. Vanuit het oogpunt van de Grondwet zijn er namelijk niet of nauwelijks mogelijkheden om afspraken te maken rond de oproep, dan blijft er voor ons alleen maar een gentlemen’s agreement over.

Wat ons betreft komt er gewoon een mooie Moskee aan de Kuipersdijk, maar dan wel zonder Azan hoorbaar in de openbare ruimte. Inpandig zoals het nu al jaren gaat is geen enkel probleem. Daarmee zijn zij dan ook in het kader van de zo belangrijke “Noaberschap” de anderen niet tot last. Daar komt men, het Moskee-bestuur en de omwonenden, tot op de dag van vandaag helaas nog niet uit en, nu moeten wij wel als gemeenteraad hierover straks gaan besluiten. Wij hebben er drie jaar lang dusdanig veel energie ingestoken zodat beide partijen bij realisatie hun belang tot uiting zouden zien komen. Die kant gaat het nu niet op en het is vanwege dat aspect dat onze fractie zich nog weer eens heel serieus gaat buigen over deze kwestie. Want de vrijheid van de één kan niet beginnen waar de vrijheid van de ander ophoudt. Dat kan ook niet de bedoeling van de Grondwet zijn.

In het verkiezingsprogramma 2014 – 2018 hebben wij als Burgerbelangen prominent staan  “zoveel mogelijk het commercieel gemeentelijk vastgoed te verkopen”, het is immers geen kerntaak van de gemeente om op de stoel van de ondernemer te gaan zitten en dat ze daar ook niet zo goed in zijn blijkt ook wel uit de verliezen jaar op jaar. Als we kijken naar bijvoorbeeld Spinnerij het Oosterveld, daar moet ieder jaar vanuit de gemeente tonnen bij dit ondanks een behoorlijke bezetting.

Spinnerij het Oosterveld is de voormalige garenspinnerij uit 1911, welke in 2003 door de gemeente is aangekocht en is getransformeerd naar een bedrijfsverzamelgebouw, is nu onder voorbehoud aan een projectontwikkelaar verkocht. Een investeerde zal aankomend jaar eerst kijken om de exploratie rendabel te maken, mocht dat lukken dan zullen zij ook over gaan tot aankoop van de voormalige garenspinnerij.

Naast de voormalig spinnerij is onlangs ook de Ambachtsschool verkocht, een pand met veel mogelijkheden, helemaal nu de raad het bestemmingsplan heeft aangepast en er zelfs een mogelijkheid is voor ruim 750 M2 detailhandel in combinatie met wonen en werken. Als Burgerbelangen zijn we er niet voor om extra meters detailhandel toe te voegen, immers is er leegstand genoeg in de stad! Maar wanneer we niet met deze verruiming zouden hebben ingestemd zou het grote pand totaal onverkoopbaar zijn geweest en zou het iconische pand aan de Boddenkampsingel snel verder in verval raken en verpauperen, dat is ook niet wat we willen! Al met al zijn we als gemeente dus op de goede weg met de verkoop van deze panden en blijkt ook maar weer dat de economie ook in Enschede weer de goede kant op gaat!  

Het dossier AZC is bijna alle stations in de politieke arena gepasseerd. Afgelopen maandag hebben 14 insprekers en 25 geïnteresseerden de AZC behandeling gevolgd in het stadhuis. Het stadhuis waar ruim 200 klapstoeltjes in gereedheid waren gebracht. Het stadhuis waar in de burgerzaal een groot scherm stond opgesteld en er een karrenvracht aan beveiligingsmensen en politie aanwezig waren. Kortom, slechts een fractie van de vorige editie. Enerzijds bracht dit vertwijfeling teweeg want hoe kan het zijn dat er ruim 3200 bezwaren zijn aangeleverd enkele weken ervoor?

De simpele verklaring is dat men zich massaal op “uit” gezet voelt. Het vertrouwen is men kwijt, de moed is men verloren, boosheid speelt parten en ga zo maar door. En niet omdat men zijn zin niet krijgt, maar wel omdat wij als gemeenteraad maar door denderen. Eenrichtingsverkeer, wel met de beleefdheid om te luisteren naar de ander, maar vervolgens gewoon door op één en hetzelfde spoor. Onvermurwbaar, weinig tot geen empathie, partijdiscipline in welke vorm dan ook die ervoor zorgt dat men vasthoudt aan en geen voortschrijdend inzicht durven tonen met en om bepaalde zaken anders aan te pakken. Nee 600 is 600, zelfs wanneer staatssecretaris Dijkhoff stelt dat opvang van groot belang is en de behoefte groot, maar dat centra van rond de 300 ook prima kunnen.

Het is exact die vraag die aanwonenden en omwonenden hebben gesteld. Men heeft door middel van inspreken getracht om het beste eruit te halen. Dat het AZC er komt dat hebben enkelen al wel geaccepteerd maar velen juist ook nog niet, maar dat wordt anders als het AZC er een stuk kleinschaliger komt. Veertien dappere insprekers traden afgelopen maandag met die strekking in hun pleidooi nogmaals op. Maar wederom kregen zij van een ruime meerderheid van de volksvertegenwoordigers nul op het rekest. En de simpele vraag van bewoners betrof in feite of men bereid is te verkennen of een opvang met een aantal van 300 ook mogelijk is.

De landelijke PvdA, die bij monde van D. Samsom een tijdje geleden in het clubgebouw van V.V. Avanti nog stelde dat zij halvering (dus 300) een reële optie vonden, dan staat daar de PvdA op lokaal niveau heel anders in. Coalitiepartij D66 deed nog wel de suggestie dat rond besluitvorming de keukentafelgesprekken met betrokkenen van grote waarde zijn. Ik ben blij dat ook zij in die overtuiging zijn, maar het zou dan ook fraai zijn om een eenduidig geluid van burgers in meer of mindere mate te vertalen in de raadszaal. Wij zijn immers de mensen die de ingrijpende beslissingen nemen voor een ander. Beslissingen die zo nu en dan een groot sociaal maatschappelijk effect hebben op de leefomgeving  van de burgers in onze stad. Wij zijn immers hun “volksvertegenwoordigers” en dat vertegenwoordigen dat kan en moet mijn inziens vaker op een andere manier. Gouden bergen kan ook de BBE fractie niet beloven, maar gehoor geven aan de wens om te verkennen of een kleiner aantal tot de mogelijkheden behoort, en dat in de tijd waarin alles met de dag veranderd wanneer het gaat om asielzoekers in ons land, dan is dat toch wel het minste wat wij kunnen doen…!