Voor u gelezen:
In de Nederlandse zorg zijn de afgelopen jaren, omwille van besparingen – aangestuurd door de EU -, tienduizenden banen verloren gegaan. In de praktijk zorgt dat voor minder mantelzorgers en voor bejaarden die thuis niet twee- of driemaal per week hulp in de huishouding krijgen maar slechts eenmaal in de week. Voor meer hulp moeten zij maar beroep doen op familie en vrienden.

Maar hoe ziet zoiets er op lokaal gebied nu precies uit? In het pittoreske Katwijk, een dorp ten noorden van Den Haag, kregen tientallen verpleegkundigen enige tijd geleden hun ontslag met “reorganisaties” als reden. In het voorjaar van 2015 kregen 140 Katwijkse thuiszorgmedewerkers ontslag. In juli 2015 stopte hun noodzakelijke en dankbare werk. Op korte tijd 163 ontslagen mantelzorgers in één dorp… dat komt verschrikkelijk hard aan!

Het verzorgingstehuis Salem in Katwijk bleek plots een tiental openstaande vacatures te hebben voor verpleegkundigen. Een lichtpuntje in de duisternis, denk je dan! Na een bijscholing of slechts het bekijken van het curriculum vitae van enkele van de net ontslagen mensen zijn deze plaatsen meteen ingevuld zou je vervolgens denken… Helaas, pindakaas: alle vacatures werden opgevuld door pas gearriveerde economische immigranten.
U gelooft het niet? Het is nochtans de bittere realiteit! 10 mensen uit Eritrea en Syrië gaan nu in Katwijk de bejaarden en hulpbehoevenden verzorgen, want “die zijn al geschoold”. Of de medische zorg in deze twee landen hetzelfde niveau behaalt als in Nederland vertelt men er niet bij.

Als extra tik tegen het achterhoofd van de ontgoochelde Katwijkers, die in heel wat gevallen al meer dan tien jaar wachten op een huurwoning: de 10 kersverse immigranten mogen gebruik maken van de ouderenwoningen om daar te verblijven.
Bovenstaand relaas is op microscopisch niveau de kant die Nederland op gaat. Nederlanders worden terzijde geschoven en mogen achteraan aansluiten voor woningen of een baan. Want de immigrant gaat voor. Voor alles… Bron: React – Morfeus.

Er is geconstateerd dat er behoefte is naar een intensievere rol van de gemeente m.b.t. de integratie. Door gesprekken met diverse organisaties, de komst van het AZC en de signalen over de gesloten gemeenschappen met allochtonen die niet geïntegreerd zijn en die hun eigen gemeenschappen hebben gevormd is het duidelijk geworden dat de autochtonen te weinig weten van de gebruiken en gewoonten van de diverse allochtone medelanders.

Integratie is het in elkaar opgaan van verschillende groepen, samensmelting van meerdere bevolkingsgroepen in de maatschappij met wederzijds respect. Het moet van beide kanten komen. Inburgeren is belangrijk voor de nieuwkomers en de huidige niet geïntegreerde allochtonen. Van hen wordt verwacht dat zij de Nederlandse taal leren begrijpen, spreken, kennis hebben van de Nederlandse samenleving en de gewoontes. Indien gewenst kan dit natuurlijk ook met behoud van eigen cultuur en religie. Van ons Nederlanders wordt gastvrijheid en openheid voor de cultuur van de huidige allochtone inwoners en nieuwkomers verwacht. Wij kunnen theoretisch het integratieoffensief vastleggen maar uiteindelijk moeten alle inwoners van Enschede ervoor openstaan om dit offensief te laten slagen.

Naast de gemeente en de professionele partijen hebben wij elkaar -zowel de allochtonen als de autochtonen- hard nodig om de integratie te laten slagen en om er één samenleving van te maken. Alle inwoners van Enschede horen zicht thuis te voelen, geboren en getogen maar ook de nieuwkomers. Het maakt niet uit autochtoon of allochtoon. Wij zijn met z’n allen inwoners en dus onderdeel van de stad. Laten we het Gewoon Samen Doen!

Nog voor de zomervakantie zal de raad een beslissing moeten nemen over het nieuwe bestemmingsplan in het centrum. Dit kan grote gevolgen hebben met betrekking tot het beleid van horeca in de winkelstraten, nog geen jaar geleden hebben we met de verdiepingsslag besloten dat we de binnenstad indelen in 3 soorten gebieden. Horeca concentratiegebied, Kernwinkelgebied en een gebied gemengd creatief. Hierbij is afgesproken dat er 10% van de gevel aan de straat mag bestaan uit horeca en op enkele plekken 20%.

In het nieuwe bestemmingsplan wordt voorgesteld om de bestemmingen te verruimen. Als BBE zijn wij daar een groot voorstander van, dit punt staat ook nadrukkelijk in ons verkiezingsprogramma. Hiermee kan de leegstand worden voorkomen en hebben ondernemers meer keus om zich te vestigen.  Maar wat dit nieuwe plan ook met zich mee brengt is dat er dan ook ondergeschikte horeca in de detailhandel kan plaats vinden.

Om even een concreet voorbeeld te geven: Momenteel is het niet mogelijk om in één grote open ruimte bijvoorbeeld een Italiaanse winkel te vestigen waar Italiaanse kleding en schoenen wordt verkocht, waarbij deze ruimte overloopt in een deel ingericht voor de verkoop van allerlei soorten pasta, pesto en heerlijke Italiaanse wijnen e.d. voor gebruik elders dan ter plaatse, waarbij de ruimte vervolgens weer overloopt in een deel waar deze pasta ook ter plaatse kan worden genuttigd, tezamen met die Italiaanse wijn. Kortom, deze formule, waarin in één grote open ruimte zowel alcoholhoudende dranken en etenswaren kunnen worden verkocht voor gebruik en nuttiging in de winkel, dat is nu niet toegestaan.

Het winkelen verandert en zal steeds meer een beleving worden en dat kan ook weer een goede aantrekkingskracht op onze binnenstad hebben. Het bovengenoemde is dan wellicht een mooi voorbeeld, maar als het bestemmingsplan deze ruimte geeft voor de ondergeschikte horeca dan kan het ook zomaar zijn dat er én complete wildgroei ontstaat én tussen de kledingrekken de broodjes worden gesmeerd én koffie en andere dranken ver onder de reguliere horecaprijzen worden verkocht. Daarnaast zal bij ondergeschiktheid (bijproduct) geen melding hoeven te worden gemaakt bij de Kamer van Koophandel dat je ook de horeca uitbaat. Daarmee is er dus ook géén controle op de Drank-&Horecawet, dus geen controle van leeftijdsgrens voor drank, en de voedsel en warenautoriteit heeft geen grip, simpelweg omdat ze niet als zodanig staan geregistreerd. Wethouder Eerenberg heeft al aangegeven dat handhaving erg lastig is en dat we dit op basis van vertrouwen moeten laten gebeuren, met andere woorden niet alles vooraf moeten dicht timmeren.

Voor de fractie Burgerbelangen zijn er nog tal van vragen die wij de aankomende maanden willen stellen op dit onderwerp, te meer daar ook staatssecretaris Martin van Rijn bij brief van 18 januari 2016 de gemeenten in Nederland oproept om een voorgestelde pilot niet zomaar in de huidige vorm van start te laten gaan. Wordt vervolgd.

Afgelopen donderdag konden we in de krant een foto zien van de “nieuwe politie Rambo” en stond er bij: “Nederlanders voelen zich veiliger nu agenten met een geweer de straat op mogen”. De Nationale politie leidt op dit moment 150 agenten versneld op tot “Rambo” om gewapend met een Heckler & Koch MP5 machinepistool met vizier en op elk been een dienstpistool dus 2 Walther P99Q om niet te hoeven herladen, kogelwerende kleding en idem helm, steekwerende handschoenen, portofoon, pepperspray en handboeien om personen,  stations en winkelcentra te beveiligen bij o.a. terreurdreiging.

De Nederlandse politiebond is echter niet zo erg enthousiast over het Rambo besluit. Zij schrijven: “Wij begrijpen dat er goed moet worden nagedacht over de beveiliging van specifieke objecten, maar voor de totale veiligheid van Nederland geloven zij niet in agenten gewapend met machinepistolen”. Ik kan dat wel begrijpen want hoe moet dat dan met de gewelds- en ambtsinstructie gebruik vuurwapens, wanneer wel en wanneer niet? Als er nu een agent zijn dienstpistool gebruikt is hij of zij per definitie zelf al aangeschoten wild. Ik zou er niet op staan te wachten om als politieagent in deze huidige tijd als Rambo ten tonele te moeten verschijnen om in voorkomend geval de aan mij toevertrouwde “blauwe bonen” met mijn automatische proppenschieter op de tegenpartij te moeten afvuren en daarna in afwachting van een diepgaand onderzoek en rechtszaak geschorst in huis te moeten blijven. De toekomst zal het leren of “Agent 2.0” de oplossing is.

Als voorzitter van Burgerbelangen Enschede ben ik er trots op dat onze nieuwjaarsreceptie bij café de Zon bijzonder goed is bezocht. Ik ben trots op iedereen die zich telkens weer belangeloos inzetten en die meegeholpen hebben om 2015 voor Burgerbelangen Enschede goed af te sluiten. Natuurlijk ook speciale dank aan de partners die dit mogelijk maken. Mede hierdoor is in 2015 ons ledenaantal weer toegenomen.

De samenwerking tussen bestuur, fractie en onze wethouder Hans van Agteren is zeer goed. Politiek is niet altijd rozengeur en maneschijn. Door de eindeloze bezuinigingsdrift van het kabinet, hebben er in Enschede veel veranderingen plaatsgevonden. Het wordt steeds lastiger om alle burgers tevreden te houden. Maar door onze slogan Gewoon Samen Doen in de praktijk te brengen hebben we het jaar 2015 goed doorlopen. Trots kunnen wij ook zijn op onze twee nieuwe groepen binnen de partij, t.w. Jong BBE en de CCC – Continu Commissie Campagne. Mede door de inbreng van deze groepen, hebben we een goede slag kunnen slaan met betrekking tot de communicatie. We zijn bereikbaar via spreekuren , WhatsApp, social media en onze nieuwsbrieven. Jong BBE en de Continu Commissie Campagne  zijn ook een mooie aanvulling als de politiek niet meer te begrijpen is voor de gewone man. Ze waken ervoor dat wij duidelijk blijven in Jip en Janneke taal. Politiek moet weer toegankelijk worden voor iedereen.

Bertus Ascherman-prijs 2015,
De Aschermanprijs is tijdens de Nieuwjaarsreceptie uitgereikt aan Wietze Westerhof, oprichter van Alu4Parkinson. De Aschermanprijs is vernoemd naar Bertus Ascherman, oud-raadslid, fractiemedewerker en vrijwilliger van Burgerbelangen Enschede. De heer Ascherman die in 2008 is overleden, heeft zich voor onze vereniging én voor de burgers van onze stad door het vele vrijwilligerswerk zeer verdienstelijk gemaakt. De naar hem vernoemde prijs wordt jaarlijks door BBE uitgereikt aan een persoon die zich belangeloos inzet voor de stad Enschede of voor haar inwoners. De prijs bestaat uit een bronzen sculptuur en een aanmoedigingsbedrag van € 100,00.

Dhr. Wietse Westerhof begon enkele jaren geleden met het project Alu4Parkinson, aluminium voor Parkinson. Het project Alu4parkinson draagt bij aan een schone leefomgeving en steunt daarbij het goede doel. Een heel mooi initiatief! Hij doorkruist, met zijn speciale Alu4parkinson fietskar, de stad om tussen het zwerfafval de lege blikjes op te prikken en mee te nemen. Inmiddels zijn er al vele burgers en bedrijven die hem helpen met verzamelen.
Hij verdiende er al honderden euro’s mee die hij vervolgens doneerde aan diverse stichtingen die onderzoek doen naar de ziekte van Parkinson, een ziekte die bij hem zelf op zijn 40ste werd vastgesteld. Vanwege de lage aluminiumprijs en de beperkte opslagruimte wacht Wietze even met het inleveren van blikjes, maar wie denkt dat hij ondertussen stilzit heeft het mis.
Wietze heeft zijn nieuwe project om geld mee te verdienen voor het goede doel al weer opgestart, in November 2015 is hij gestart met het zijn nieuwe project E-waste4parkinson. Wietze heeft een afnemer gevonden voor oude printplaten uit computers, laptops en tablets, en is druk aan het verzamelen om ook deze om te zetten naar harde euro’s voor Parkinson-onderzoek. Wietze Westerhof heeft deze prijs meer dan verdiend.
Ik ben ervan overtuigd dat ondanks de vele obstakels die nog zullen komen ook 2016 een mooi jaar gaat worden voor Burgerbelangen Enschede. Wij blijven ons voor u en de stad inzetten. En wij gaan het met uw hulp Gewoon Samen Doen.