Saamhorigheid

Zehra Ceben 30.10.2020

Bij de eerste Corona golf waren wij met z’n allen eensgezind. Er meldden zich aardig wat mensen om iets te doen voor een ander. Wij spraken onze waardering uit naar de zorgverleners en verregaande initiatieven werden getoond. Nu, bij de tweede Coronagolf blijkt dat er van die saamhorigheid weinig tot niets is te bekennen, althans veel minder als bij de eerste golf. 

Medewerkers met vitale beroepen hebben onze steun nog steeds hard nodig, nu misschien wel nog meer dan begin dit jaar. Ziekenhuizen en andere zorgorganisaties kampen met vele zieken en medewerkers die in quarantaine moeten, daardoor is de druk heel erg hoog. Zij zijn nu echt genoodzaakt om een beroep te doen op vrijwilligers, familieleden en mantelzorgers voor bijkomende werkzaamheden zoals maaltijden rondbrengen, voeden, praatje maken, helpen bij beeldbellen etc.

Gediplomeerde verpleegkundigen en verzorgenden verstrekken nu de hoogstnoodzakelijke zorg, zoals het verstrekken van medicatie en het verzorgen van wonden etc. Alle mensen met zorgdiploma’s die nu niet actief werkzaam zijn in de zorg dienen zich nu beschikbaar te stellen om nu ingezet te worden daar waar zij het hardst nodig zijn, in de dagelijkse zorg. Dat vergt natuurlijk wel de medewerking van de zorgwerkgevers en zij die zich hiervoor kunnen inzetten… Het is broodnodig… 

Gewoon samen doen dus! 

– –