De overheid is soms onbegrijpelijk bezig

Als je de kranten leest en met mensen spreekt zijn ze vaak helemaal klaar met de politiek. Omdat ik (wij) ons met de lokale politiek bezighouden kun je soms toch aangeven dat we ons aan de landelijke regels moeten houden

maar toch als gemeente Enschede zelf ook veel kunnen beslissen als het aan komt op bijvoorbeeld onze wegen en fietspaden, winkeltijden, straatmeubilair, voorzieningen betreffende bijstand, daklozenopvang. Om er maar enkele te noemen. Tegelijkertijd geef ik dan enkele zaken aan die wij als Burgerbelangen voor elkaar hebben gekregen, denk dan aan buurtkamers, wijkbudgetten en bijvoorbeeld hebben wij met het laatste coalitieoverleg het gratis vervoer voor 70 plus kunnen realiseren. Ons volgende streven is uiteraard gratis vervoer voor 65 plus!!
Maar enkele zaken kan ik niet uitleggen. Zoals dat mensen tot hun 67ste jaar door moeten gaan werken. Of dat bijvoorbeeld mensen in de nieuwe wet “werken naar vermogen” een baan moeten zoeken bij een reguliere baas in plaats van bij de beschermde Sociale Werkplaats.

Waar ik namelijk problemen mee heb is dat deze regeringsmaatregelen worden genomen en door ons bij de gemeente moeten worden uitgevoerd terwijl onze regering eigenlijk in eerste instantie de werkgevers zou moeten aansporen om deze mensen aan te nemen. Mensen met een handicap hebben het wat dat betreft dus moeilijk. Maar wat te denken van mensen die nu al 55 jaar of ouder zijn, die worden niet aangenomen omdat men te oud is! Verder is het in Nederland nog steeds zo dat in de meeste branches de arbeidsovereenkomst automatisch wordt beëindigd bij het bereiken van de 65ste verjaardag!! Nederland staat in Europa bij de top vijf op de ranglijst van laagste werkloosheid, zelfs op die van de westelijke wereld. Naar ons idee moet er dan toch iets economisch fout zijn in de berekeningen van deze regering om maar steeds te tornen aan die ouderen en mensen met relatieve beperkingen om die aan het werk te krijgen. De besparingen zouden dan toch echt elders gezocht moeten worden. Wij zouden zeggen mooi zo laten, zoek andere bezuinigingen en geef de jeugdigen een kans om op de plaatsen van bovengenoemden in te stromen. Ons motto zou zijn; “geef onze jeugd een toekomst!”