Het eigen risico in de zorg moet naar nul. Het is nu veel te hoog en bijna niet op te brengen

Het eigen risico is volgens Emiel Roemer een ‘boete op ziek zijn’ die niets te maken heeft met solidariteit. Het afbouwen van het eigen risico zou wat hem betreft niet in één keer hoeven, maar mag ook stapsgewijs. Dat zei de SP-leider bij WNL afgelopen Zondag.

‘Minder macht voor verzekeraars’
Ook wil Roemer -net als zijn partijgenote Renske Leijten- af van de macht van de zorgverzekeraars. ‘Marktwerking heeft de zorg niet beter en goedkoper gemaakt.’ Hij pleit daarom voor één publieke zorgvoorziening voor alle Nederlanders. De zorgpremie zou dan inkomensafhankelijk worden. Volgens hen zou dat betekenen dat ’70 procent van de mensen erop vooruit gaat, en daar is niets mis mee’, aldus Roemer.

Ondanks dat wij als BBE het heel vaak niet direct eens zijn met de (lokale) SP geluiden en standpunten ben ik het met bovenstaande helemaal eens. Hoe machtig is de zorgverzekeraar als de huisarts bijvoorbeeld zegt:”Ja, doorverwijzen dat brengt zo de nodige m.n. papier- en financiële verantwoordingsproblemen met zich mee. Met andere woorden gewoon door “dokteren” met een pilletje, een antibiotica of een anti depressiva want het zijn toch meestal Psycho somatische problemen die de klachten veroorzaken (Stress?). Maar als er dan toch wordt doorgestuurd naar de “specialist”, dan wordt er echt niet meer gedaan dan strikt door de huisarts gevraagd of noodzakelijk. Dus niet verder kijken dan de neus lang is?

Een voorbeeld een jonge vrouw valt in korte tijd vele kilo’s af tot aan de diagnose “ondervoeding”, dit ondanks dat ze meer dan voldoende gezond voedsel tot zich neemt. Na veel aandringen bij de huisarts en schelden, toch maar bloedonderzoek naar schildklierproblematiek. Niet meer. Uitslag alles goed, vervolg advies van de huisarts “ even rustig aan doen”. Er veranderd niets! Toen toch maar eens voor eigen rekening naar een Duitse arts, deze zegt na het verhaal te hebben aangehoord, eerst maar eens iets geven om goed te slapen en om er voor zorgen dat lichaam en geest wat meer rust krijgen, medicijnen en consult kosten……€ 70,00 incl.

Deze Duitse huisarts (Gronau) heeft ook maar direct een afspraak gemaakt bij een privékliniek voor “Innere Medizin” in Nordhorn bij Prof.Dr. K voor een algeheel onderzoek. De jonge vrouw kon een dag later daar al naar toe, het was een vriendelijke en rustige arts, ze had een goed inhoudelijk gesprek, een lichamelijk-onderzoek en tevens urine- en bloedonderzoek, een vervolg afspraak gemaakt voor een onder narcose uit te voeren uitgebreide coloscopie -een inwendig kijkonderzoek van de darmen- en hij neemt dan ook gelijk, gal, lever, nieren etc. mee in zijn onderzoek. Er worden tijdens het onderzoek tevens van de darmen stukjes afgeschraapt en die gaan dan vervolgens naar het laboratorium voor pathologisch onderzoek en drie dagen later heeft mevrouw de uitslag al.

Dit hele onderzoek kost in Duitsland inclusief de direct meegegeven voorbereidende en alle overige medicatie € 200,00 en, het wordt ook nog eens door verzekeraar Menzis vergoed. Dit onderzoek de coloscopie van alleen de darmen, kost in Nederland € 800,00 excl. medicatie en btw. Waar zit dan nu het verschil in kosten en snelheid van behandelen? Is het de Marktwerking, de concurrentie, inspraak, zegt u het maar. Ik denk dat het grotendeels ligt bij de macht van de talloze en veel te vele ziektekostenverzekeraars, en de idiote prijsafspraken bij de pakketprijzen etc. Het kan allemaal veel goedkoper. Snelle herkenning en interventie bij een kwaal o.i.d.kan heel veel latere kosten besparen.