Oud zijn, zorg afhankelijk zijn en de taal niet machtig zijn….

Allochtone ouderen wonen net als autochtone ouderen het liefst zo lang mogelijk zelfstandig in hun eigen woning,

en dan bij voorkeur in een aangepaste woning. Op een gegeven moment gaat het niet meer en dan moeten ook zij in het uiterste geval naar een verzorgingshuis.
Het zou erg mooi zijn als zij dan naar een verzorgings- of verpleeghuis kunnen gaan waarin de elementen van de levensweg uit hun land van herkomst (cultuurgebonden eisen en faciliteiten) te combineren zijn met ons ‘westerse’ zorgsysteem.
In al die jaren dat zij -de eerste generatie gastarbeiders- hier wonen zijn zij nooit goed geïntegreerd en als ze dan zorg behoevend worden, dan is het simpel weg te veel gevraagd omdat proces alsnog in gang te zetten. Gemeenschappelijkheid, het delen van herinneringen, voeding, de taal, religie en eigen cultuur vormen de rode draad in hun woonbeleving.
Belangrijk is dat wij in een multiculturele stad als Enschede, veel meer naar de mogelijkheden moeten kijken voor een woon/zorg voorziening voor deze specifieke groep Enschedese ouderen. Dit kan al prima en ook simpel gerealiseerd worden binnen bestaande verzorgings- en of verpleeghuizen door bijvoorbeeld te beginnen met een beetje aanpassing op het gebied van o.a. voeding, personeel en inrichting.

Dus gewoon samen doen! Ook met onze ouderen.